نویسنده: افشین ماهوشی
چکیده:
تا چند دهه قبل اكثر صاحبنظران توسعه بیشتر بر مفهوم اقتصادی آن تاکید داشتند. اما به تدریج اين وضعيت با شكست كشورهايی که فقط معيارهای اقتصادی را در برنامه ريزی خود در دستيابی به توسعه گنجانده بودند تغيير يافت و همین موضوع موجب از دست رفتن مفهوم تک بعدی توسعه شد. امروزه برخی محققان، آينده پژوهان و سياستگذاران بر اين باورند كه بعد از دوران درگیری های نظامی (در گذشته تا دهه 1970) و رقابت های اقتصادی (چند دهه اخير تاكنون)، آينده، صحنه نبرد و رقابت فرهنگ های مختلف است. لذا همه فرهنگ ها بایستی در گسترش دانایی جهانی مشارکت کنند. دانش جهانی نیز بایستی در خدمت تمامی بشریت باشد و در ایجاد درکی هر چه عمیقتر در همگان از طبیعت و جامعه مشارکت داشته و موجب تأمین بهترین کیفیت زندگی برای انسان ها شود و همچنین برای نسل حاضر و آینده محیط زیستی پایدار و سالم فراهم آورد.
واژگان کلیدی: توسعه فرهنگی، سیاستگذاری، تمدن، نگرش، اقتصاد، برنامه ریزی.